คิดถึง..บันไดเขื่อนแม่งัด

เมื่อนานมาแล้ว "บันไดเขื่อนแม่งัด" และบริเวณด้านล่างบันไดถูกจัดให้เป็นสวนหย่อม มีต้นไม้เล็กใหญ่สวยงามมากมาย เป็นระเบียบเรียบร้อย และมีร้านขายของบริเวณนั้น

ในวันหยุดวันพักผ่อน ในวันที่พี่น้องเพื่อนฝุงมากจากต่างถิ่น "บันไดเขื่อนฯ" และสวนหย่อมอันร่มรื่น คือ สถานที่ต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง เป็นหน้าเป็นตาของพี่น้องเรา 4 ตำบลลุ่มน้ำแม่งัด ปัจจุบันเป็นอดีตที่ผ่านไปแล้ว!!

แม้เขื่อนมีประโยชน์มากมาย เพียงแต่น่าเสียดาย "พื้นที่รอบเขื่อน" รก!! ไปด้วยพันธุ์ไม้นานา มนต์เสน่ห์สาบสูญ

เปิดประตู

ประโชยน์เชิงการท่องเที่ยว ที่เขื่อนแม่งัด และชุมชนข้างเคียงน่าจะได้ร่วมกันส่งเสริมพัฒนา ยังหาประตูเปิดไม่เจอ ผู้ที่ได้รับประโยชน์เชิงการท่องเที่ยวจากเขื่อนฯ คงมีเพียงไม้กี่คน

"เวลานักท่องเที่ยวที่มาเที่ยว เพียงขับรถผ่านชุมชนไปแล้วก็นั่งเรือ เข้าไปข้างในเรือนแพ ขากลับก็ขับรถผ่านไป แค่นั้นจริงๆ"

ร้านขายของบริเวณด้านล่างของบันไดเขื่อแม่งัด

พี่น้องบ้านเราจะได้ประโชยน์จากเขื่อนเชิงการท่องเที่ยวก็ปีละครั้ง แต่ก็ต้องลุ้น กันปีต่อปีก่อน ว่า "ปีนี้น้ำมากน้ำน้อย" คือ ช่วงวันสงกรานต์ บริเวณคลองเล็ก คลองใหญ่ และสะพานช่อแล เท่านั้น

ในขณะที่หลายฝ่ายตื่นตัว และช่วยกันส่งเสริมผลักดันเรื่องการท่องเที่ยวของชุมชน และมีตัวอย่างให้เห็นแล้วชัดเจนมากมาย อย่างเช่น งานหนาวนี้ที่เมืองแกน วัดเด่นสะหลีศรีเมืองแกน และล่าสุด สงกรานต์สะพานช่อแล ที่ติดลมบน จนคนต้องถามเมือเทศกาลแห่งสงกรานต์มาถึง เป็นต้น แต่ก็ยังไม่มีสัญญานใดๆ จากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในพื้นที่เขื่อนแม่งัดสมบรูณ์ชล หรือเราจะแข่งกีฬาสีเชื่อมความสามัคคี กันปีละครั้ง เท่านั้นจริงๆ หรือ?

จะดีกว่าไหม?

ถ้าบริเวณรอบพื้นที่เขื่อนแม่งัดจะถูกจัด "ภูมิทัศน์" ให้ร่มรื่นสวยงาม แล้วเปิดทางให้ชุมชนเข้ามามีส่วนร่วมเชิงการท่องเที่ยว พื้นที่เขื่อนบ้านเราคงได้ใช้ประโยชน์เต็มศักยภาพ บรรพบุรุษที่เป็นตำนานแห่งสายน้ำ ก่อนจะมีเขื่อนแม่งัดคงจะดีใจ > https://www.cholae.com/post/200528